شبه که سرپا نگهم داشته تا الان. نکنه دامنهٔ اتفاقای عجیب و غریب بکشه به شب؟! خدایا کمک کن شبها آروم و بیخبر و سلامت بمونن. کمک کن دلم خوش باشه به دراز کشیدن پایین تخت اتاقِ بچهها و شنیدن صدای نفسهاشون و جوریدن تو احوالات خودمو و ورق زدن اولین کتاب الکترونیکیای که با رغبت میخونمش، از بس که با شرایط الآنم سازگارتره.
خدایا شبها رو مصون بدار لطفاً! مراماً!
درباره این سایت